Ook de nrs 9 t/m 12 spelen dus nog play-offs met elkaar. Dit weer om te bepalen wie er uiteindelijk 9e, 10e, 11e en 12e wordt en wie er dus degradeert.
De resultaten zijn verassend omdat de twee teams die onderaan geindigd zijn, de eerste wedstrijd gewonnen hebben. Maar ook deze serie is een ‘best of five’ dus dat kan nog alle kanten op. Klik hierboven voor de directe link.
Voor diegene die zich te groot voelen voor een poster boven hun bed maar wel en leuke wallpaper voor op de computer willen of gewoon een foto voor je verzameling. Je kunt hem gewoon gratis van mijn weblog afplukken. Uiteraard alleen voor eigen gebruik.
Het is prachtig weer hier. Geen sneeuw meer te bekennen. Iedereen loopt er zomers gekleed bij. Ik heb zelfs al verschillende mensen op de fiets gezien. En ook de motoren komen langzaam uit de garages. Tijdens de winter en vooral wanneer er veel sneeuw is zie je natuurlijk geen fietsen en motoren. Maar ook nu is het nog oppassen geblazen voor de (gemotoriseerde)tweewielers want met zo veel verkeer en crazy drivers als hier in de straten van Moskou blijft het gevaarlijk om je met iets anders dan een auto te verplaatsen. Daarbij zijn er in heel Moskou geen fietspaden dus fietsers moeten helemaal erg voorzichtig zijn.
De krokussen in de ‘tuintjes’ voor de appartementencomplexen komen ook te voorschijn. De mensen gaan lekker naar het park of andere verzamelpunten om een lekker zonnetje te pakken. Ik ben nog steeds op zoek naar het eerste terrasje waar ik rustig een cappuccino of colaatje light kan drinken. Helaas weet ook geen van mijn teamgenoten waar er ééntje is.
In het centrum zijn die waarschijnlijk wel, maar hier bij mij in de buurt dus helemal niet. Terwijl die Russen toch ook wel van gezelligheid houden hoor, nee niet alleen met een fles wodka erbij. Dan bedoel ik de Russen die gewoon af en toe wat ontspanning zoeken na de ontberingen van deze winter.
Overigens is het einde van de winter, de maanden februari en maart, niet de periode waar de mensen meteen van het mooiere weer gaan genieten. Want dan begint de sneeuw te smelten en dan beginnen de straten echt vies te worden. Dus vieze schoenen, broekspijpen, auto´s en alles wat zich op straat bevind. Maar nu het begint op te drogen, ziet de stad er weer veel beter uit en pakken de mensen elke kans aan om van het mooie weer te genieten. Het is hier nu zo´n 12°, lekker zomers dus.
Kijk nog eens een keertje hier als je meer wilt weten over het reilen en zeilen van het niet alledaagse leven in Rusland. Klik hier boven om op de website van Remco Reiding te komen.
Russische zakenman voor rechtbank in Kiev vermoord. Klik hierboven voor het hele artikel
Ik heb in de afgelopen maanden gemerkt dat helaas niet alle smsjes vanuit Nederland en ook niet vanuit Italië aankomen op zowel mijn Nederlands mobiele nummer als mijn mobiele nummers in Rusland. Erg vervelend. Vooral voor die mensen die een reactie terug verwachten. Normaal gesproken reageer ik ook meteen de zelfde dag nog terug, maar zolang ik hier in Rusland zit zal dat probleem blijven. Het schijnt te maken te hebben met de samenwerking tussen mijn Russische en de buitenlandse providers. Hopelijk komen mijn smsjes wel allemaal aan. Mocht iemand na een smsje gestuurd te hebben na een paar dagen nou niets van mij horen, stuur dan alsjeblieft even een mailtje naar mijn hotmailadres. Tot mails zou ik zeggen.
Met de beelden van de botsing tussen onze spelverdeler en de tweede scheids en de duwende coach van de tegenstander. Klik hierboven.
En weer met 3-0 gewonnen. Wij begonnen heel erg goed en in ‘no time’ was het 16-8 voor ons. Wederom was het een heksenketel, hoewel niet zo vol als gisteren. En de coach van de tegenstander liet zich ook weer gaan. Na een opmerking tegen de tweede scheidsrechter bij een stand van 18-9 voor ons in de eerst set, kreeg hij weer rood en kon vertrekken. Ik heb hem de hele wedstrijd niet meer gezien. Ik weet eigelijk niet of dat zo hoort bij rood, maar misschien had hij er ook geen zin meer in. Schandalig. Maar wij lieten ons er niet door afleiden en stoomden ook in de tweede set door. Pas in de derde set keken we tegen een achterstand aan van 14-9 maar we wisten ook die set te winnen na oa een fantastische servicebeurt van Iakovlev.
Op naar de derde wedstrijd bij ons thuis over 2 weken. Volgend weekend hebben we geen wedstrijd vanwege de Final Four van de Champions League in Moskou, maar nu eerst twee of misschien wel drie dagen vrij. Lekker hoor.
Ten eerste omdat het goed warm was in de sporthal, maar dat is het bijna altijd zo in Rusland. Ten tweede omdat de gemoederen hoog op liepen tijdens de wedstrijd. Soms werden die veroorzaakt door scheidsrechtelijke beslissingen, maar vooral, zoals bijna altijd door de spelers onderling. En als dan ook nog de coach van de tegenstander zich laat gaan. Ja, dan is het rood voor hem. Rood betekent ook in rusland dat ie op de tribune kan gaan zitten. Bij een actie van onze spelverdeler, Ushakov, waarbij hij een verdedigde bal wilde halen die buiten de paal om naar de kant van de tegenstander ging, stond de tweede scheidsrechter behoorlijk in de weg, waardoor Ushakov tegen de scheids op botste en dus de bal niet haalde. Uiteraard wond hij zich, nog steeds aan de kant van de tegenstander, daar behoorlijk over op. En toen begon de coach van Surgut tegen hem uit te vallen en hem een duw te geven!!! Daarna stonden ze tegen over elkaar met de neuzen tegen elkaar aan. Wat ze allemaal zeiden weet ik niet, maar ik ben er maar tussen gesprongen om die twee uit elkaar te halen. Wat een hoop emotie, zoiets heb ik nog nooit gezien. In Nederland en in het internationale volleybal wordt er ook veel geroepen en gescholden tegen elkaar, maar zoals deze twee tegen over elkaar, dat had op een gevecht uit kunnen lopen. Uiteraard verdween de coach met zijn staart tussen de benen naar de tribune, of misschien wel naar de kleedkamer, want ik heb hem niet meer gezien. Normaal schudden de coaches na de wedstrijd elkaar de hand, maar in dit geval niet denk ik.
Voordat dit alles ontstond in de derde set, stonden wij behoorlijk achter met 18-14, maar in twee servicebeurten wisten wij door fantastische aanvallen, miraculeuze verdedigingen en door er keihard in te knallen, terug te komen en zelfs een voorsprong te nemen en die set ook te winnen. Dus al met al was het echt een heet avondje, zoals de bijnaam ‘de hel van Surgut’ al deed vermoeden. Ook de supporters hebben zich daar natuurlijk in gemengd, door allerlei dingen naar onze hoofden te gooien. Gelukkig is er niemand gewond geraakt, maar voor morgen beloofd het wederom een beladen wedstrijd te worden. Oh ja, we hebben met 3-0 (22-25,24-26,21-25) gewonnen, hehe.
Het belooft vanavond weer een heet avondje te worden, hier in Siberië. Zoals ik eerder heb beschreven ligt Surgut ook in Siberië. En dus is dit een derby (ook al ligt het ongeveer 1000 km van Novy Urengoi vandaan). Zij zijn vanavond onze tegenstander in de 1/4 finale van de play-offs. Het is een ‘beste of five’ serie, dus wie het eerst drie wedstrijden wint, die gaat door. De verliezer speelt overigens ook door maar dan tegen de verliezer van een andere 1/4 finale om zo om de plaatsen 5 t/m 8 te strijden. De nummers 9 t/m 12 spelen in zo´n zelfde systeem tot alle plaatsen bezet zijn. De laatste twee degraderen. Dit vind ik wel een mooie manier om de play-offs te spelen, want hierdoor moet iedereen spelen tot het einde en ook vechten tot het einde, omdat de eindranking van de reguliere competitie niet bepaald wie er bijv. volgend jaar Europa Cup gaan spelen.
Ook voor ons wordt het een kwestie van knokken, want het is een goede tegenstander en de volgende doelstelling, na het behalen van de finale van de Russische beker en het winnen van de CEV Cup, is minimaal derde worden in de competitie. Dus dat gaat weer spannend worden, gelukkig. Maar onze supporters zullen er ook weer in grote getalen zijn, dus daar zullen we veel steun van krijgen.
Klik hierboven voor videobeelden en korte reportage.
De reguliere competitie is al weer voorbij. Gisteren hebben we de laatste wedstrijd tegen Kaliningrad gespeeld en helaas met 3-2 verloren. Wij zijn nu als vijfde geëindigd, dus dat wil zeggen dat we tegen Surgut uitkomen maar helaas geen thuis voordeel hebben. De eerste ronde gaat om een ‘best of five’ serie. Komende zondag en maandag spelen we in Surgut, daarna is er één week geen play-off omdat de Final Four van de Champions League dan gespeeld wordt in Moskou. Daarna spelen we 1 en indien nodig 2 wedstrijden bij ons in Novy Urengoi. Afhankelijk van de stand komt er dan nog een vijfde wedstrijd in Surgut of er is een winnaar bekend die door gaat naar de laatste vier.
Uit de vele inzendingen kon helaas maar 1 winnaar komen. Hartelijk dank voor al jullie inzendingen. In de toekomst zal ik meer van dit soort acties op mijn weblog zetten.
De antwoorden liepen uit één van 18 Roebels (ongeveer een halve Euro) t/m 1.000,- Euro. Het juiste antwoord was 150,- Euro en met zijn antwoord van 180,- Euro was hij daar het dichtst bij. De winnaar van mijn CEV shirt is……… Tim van der Kraats uit Zevenhuizen. Tim van harte gefeliciteerd. Je krijgt het shirt zodra ik terug ben in Nederland. Uiteraard kom ik hem dan persoonlijk brengen.
Gisteren was het de laatste dag om kans te maken op één van mijn wedstrijdshirts van Fakel Novy Urengoi. Wie mij kon zeggen hoeveel geld er in de envelop zat die ik voor mijn verjaardag van mijn team heb gekregen krijgt van mij het shirt op bijgaande foto. Dit is ons CEV Cup shirt. Morgen maak ik bekend wie de gelukkige winnaar is.
Klik hierboven voor de link naar de site, met nog meer foto´s en informatie.
Wat heeft de club er een mooi feest van gemaakt zeg. Kosten nog moeite zijn gespaard om hier een onvergetelijk toernooi van te maken. De teams zijn ontzettend goed ontvangen en veel spelers van andere teams die ik heb gesproken hebben hun ogen uitgekeken hoe fantastisch de fans hier zijn en hoe mooi de hele entourage was om in te spelen. Veel van die spelers willen op zo´n manier wel in Rusland spelen. Daar kan ik ze natuurlijk geen ongelijk in geven, want het was wederom fantastisch. En als je dan ook nog wint, en met 3-0, en tegen Piacenza, dan is het feest helemaal compleet. Daarbij heeft Piacenza vorig jaar de CEV Cup gewonnen, dus dan is het nog extra mooi om tegen hun de beker met de kleine oren te pakken.
Twee spelers van ons team vielen in de prijzen voor de individuele trofeën. Ilya Savieljev is beste aanvaller geworden en Matej Cernic beste serveerder en ook nog MVP van het toernooi.
Al met al weer een onvergetelijke gebeurtenis hier tijdens mijn verblijf in Rusland.
Het feest kon beginnen want iedereen was binnen
De muziekband zorgde voor veel sfeer
En weer een punt
Even strekken
Oeps, die was hard (op mijn strottehoofd)
Mooi Turks driemansblok
Mijn teamgenoot Alexej (nr 18) is blij met een punt
Prachtig blok tegen Ankara
We vieren het laatste punt tegen Ankara
Bij Novy Urengoi rechts af
Roman Iakovlev kan wel een puntje vieren
Kansloos als je niet naar de bal kijkt
Bovolenta geeft Sergio nog even een aanwijzing (tevergeefs)
Dat heb ik ze wel eens beter zien doen
Typische passhouding van mij
Via het blokje uit
Passend waren we erg goed
Het moment dat ik met een verdediging een punt maakte
Het bleef swingen tot het einde
De buit is binnen
Voor de prijsuitreiking was er nog een prachtige show
Ik mocht de eerste fles champagne open maken
En toen was iedereen nat
En de winaar is..........Fakel Novy Urengoi
Wat een feest. We hebben met 3-0 gewonnen. We hebben Piacenza gewoon gedeclasseerd. En ik heb ook nog een punt gemaakt, doordat mijn verdediging bij hun op de grond viel. Het was een harde aanval van Marshall die ik niet aan onze kant kon houden, maar die wel bij hun in het achterveld terecht kwam. Morgen meer. Nu is het tijd om te feesten.
Het was, in de halve finale tegen Ankara, even lastig in de eerste set, maar daarna trokken wij de wedstrijd naar ons toe met vooral de tweede en vierde set een heel duidelijk verschil. Overigens werden ze hartstochtig aangemoedigd door een dertigtal Turken, die hier schijnbaar werken/wonen. Novy Urengoi heeft overigens inwoners van 54 verschillende nationaliteiten, heel divers dus.
De wedstrijd eindigde met een mooie service van de Turk, Guc, onder het net door. Ik geloof dat ie niet eens de middenlijn haalde. We hebben met 3-1 (22-25, 25-15, 26-24, 25-14) gewonnen. ‘Man of the match’ aan onze kant was Matej Cernic. We spelen morgen de finale tegen Piacenza uit Italie, met bekende namen, als Nicolai Grbic, Botti, Zlatanov, Marshall en de libero Sergio. Goed team dus. Dat wordt dus hard tegen hard, moge de beste winnen.
Let op. I.v.m. de CEV Final Four in Novy Urengoi is de site en alle informatie over het toernooi tijdelijk te vinden op http://www.fakelvolley.ru/cev07/en/home.htm
Ook kan je via dit adres gewoon op de clubsite komen, maar daar is t/m zondag weinig nieuws te vinden, want alles staat in het teken van de Final Four. KLIK HIERBOVEN.
Vergeet niet om een gokje te wagen om kans te maken op een wedstrijdshirt van mij van Fakel Novy Urengoi. Kijk bij 'JARIG IN NOVY URENGOI 2'
Sorry, sorry, sorry. Ik heb per ongeluk een verkeerd emailadres vermeld in onderstaand stukje, om mee te dingen naar mijn wedstrijdshirt.
Dus wie hier kans op wil maken stuur je antwoord (nogmaals) naar; markoklok7@hotmail.com.
En toch had ik gisteren heel erg het gevoel dat ik jarig was. Mijn vrouw en zoon hadden eergisteravond om twaalf uur al gezongen, mijn dochter heeft een kado op de creche gemaakt en als ik volgende week terug kom in Moskou liggen er kadootjes te wachten die mijn vrouw en zoon met de post gestuurd hebben. En gistermorgen heeft mijn dochtertje mij gebeld en gefeliciteerd. Ook heb ik natuurlijk emailtjes en smsjes gehad van verschillende mensen en een paar digitale verjaardagskaarten.
En gistermorgen ben ik voor de training in het zonnetje gezet en gefeliciteerd door de coach en het team. Hier krijgt elke jarige, naast de felicitaties en gelukwensen, een envelop met geld van het hele team. Ook ik heb zo´n envelop gekregen en ik heb iedereen op Nederlandse stroopwafels getrakteerd. Die vonden ze erg lekker.
Ook heb ik nog bloemen en allerlei kadeautjes gekregen van een groep fans. En ik heb nog een matrioeska (houten pop) van de directrice van de sporthal gekregen. Dus al met al was het ook best gezellig op mijn kamer.
Het is overigens de eerste keer in mijn carriere dat ik een envelop met geld voor mijn verjaardag krijg van mijn medespelers en staf. Zijn die Russen dan toch niet zo emotieloos?
In de envelop zit een leuk bedrag, wie raad hoeveel, of wie er het dichtst bij komt krijgt van mij één van mijn wedstrijdshirtjes van Fakel Novy Urengoi. Leuk toch, als je jarig bent moet je tracteren. Dus stuur een email naar markoklok7@hotmail.com en doe een gok. De inzendingen kunnen t/m zondag 18 maart as, 24:00 uur lokale tijd (Novy Urengoi, dus 4 uur later), toe gestuurd worden. Daarna maak ik de prijswinnaar bekend en ontvangt de winnaar het shirt zsm na mijn laatste wedstrijd van dit seizoen. Succes.
Wie had dat ooit gedacht, dat ik mijn 39e verjaardag in Novy Urengoi (Siberie) zou vieren, 3000 km van huis vandaan. Maar je hoeft geen medelijden met mij te hebben hoor. Ik mis natuurlijk wel mijn gezin en familie en vrienden om mijn verjaardag te vieren, maar dit is niet de eerste keer dat ik van huis ben en mijn verjaardag op deze manier vier. Enkele jaren geleden was ik met Nesselande in Griekenland, om de Final Four van de Top Teams Cup te spelen. Dat hoort er nu eenmaal bij. En zo bijzonder is een 39e verjaardag niet. Volgend jaar ga ik het wel groots vieren. Wie weet waar dat dan zal zijn, mischien wel weer in Rusland.
Het lijkt wel of het circus in de stad is, zo druk is iedereen met komend weekend bezig. In de sporthal is het een komen en gaan van mensen die allerlei dingen in orde moeten maken.
Er zijn nieuwe lampen aangebracht en alles, inclusief de prijzenkast met de bekers, wordt nog eens schoon gemaakt.
De hele stad, inclusief rondom de sporthal en voor de ingang, is versiert met levensgrote foto´s van bijna alle spelers. Ook die van mij hangt ergens en bij de ingang sta ik samen met het team levensgroot afgebeeld. Erg leuk natuurlijk allemaal. Het belooft een waar feest te worden.
Ook merk je aan de mensen op straat dat het leeft. Ze spreken ons regelmatig aan dat we vooral moeten winnen en het liefst met 3-0, maar ja dat willen ze altijd. Maar het geeft wel aan hoe zeer ze betrokken zijn bij het team. De hal zal bij alle wedstrijden zeker uitverkocht zijn en als ie 2x groter zou zijn dan ook. De nieuwe hal wordt al gebouwd, maar dat duurt zeker nog tot volgend seizoen. Maar als ze hier volgend jaar Champions League of een andere Europa Cup willen spelen, dan zulllen ze wel wat meer vaart achter de bouw ervan zetten.
Helaas had ik gelijk in mijn voorbeschouwing en helaas hebben we ook nog met 3-2 verloren. Onze eerste thuiswedstrijd die we verloren hebben. Ik heb goed gespeeld, goed verdedigd en goed gepasst, maar het was niet genoeg. Het verschil was klein aan het einde, 12-15. Hierdoor staan we nog wel gedeeld tweede, maar nu met twee andere ploegen en daar kan Iskra nog bij komen, want die moeten een wedstrijd inhalen, omdat ze dit week-end de Top Teams Cup Final Four spelen. Ze hebben gisteren in de halve finale overigens kansloos van Modena verloren met 3-0. Als Iskra de inhaalwedstrijd wint dan kunnen we weer zakken naar een gedeelde 3e plek. Al met al staan de teams dicht bij elkaar en blijft het spannend tot het einde.
Nu gaan we ons opmaken voor de ½ finale van de CEV Final Four. In ieder geval zullen we daar niet te licht over denken want iedereen baalt goed van dit verlies en we zullen komende week tijdens de trainingen er tegen aan moeten om dan goed voor de dag te komen.
Vandaag spelen we tegen Ekaterinburg de één na laatste competitiewedstrijd. Daar spelen 2 Canadesen en voor de rest allemaal Russen. De ene heet Jason Haldane en de andere Tierry Martin. Haldane (middenaanvaller) speelde jarenlang in Fankrijk en ook in het nationale team. Martin is passer-aanvaller en een nieuwkomer bij de Canadesen.
We spelen thuis in Novy Urengoi (-29°, maar de zon schijnt) en het belooft weer een volle hal te worden. Ook denk ik dat het een moeilijke wedstrijd gaat worden. Zij zijn pas sinds een aantal wedstrijden compleet (de Canadees, Martin, kreeg zijn visa niet voor elkaar) en klimmen langzaam een beetje op de ranking. Zij kunnen nog wel wat punten gebruiken want ze staan rond de achtste plaats.
Wij staan nu op de 4e plaats, maar met 1 wedstrijd minder, en zijn inmiddels zeker van de play-offs voor de 1e acht ploegen, maar we willen nog wel graag deze wedstrijd winnen voor een nog betere uitgangspositie en ook met het oog op de CEV Final Four volgend week-end. Maar daar over later meer. Eerst deze wedstrijd.
Dit is echt schokkend, eigelijk niet leuk om te zien, maar ook dit gebeurt in Rusland. Overigens gewoon via een Nederlandse krant gevonden. Het ziet er ook heel ongeloofwaardig uit, maar ik denk dat het helaas echt gebeurt is. Typisch gevalletje van te hoge snelheid en niet genoeg afstand bewaren. Moraal van dit verhaal; rij voorzichtig, ook in Nederland. Klik hierboven voor de beelden.
Was het maar elke dag ‘dag van de vrouw’, en niet alleen omdat er dan bijna geen verkeer is in Moskou. Het lijkt wel of hier alleen vrouwen auto rijden, want vandaag was het erg rustig in de, doorgaans drukke, straten van Moskou. Of rijden ook veel mannen auto en zijn ze dan vandaag ook vrij? Dat is lief van die Russische mannen, of……….Nee, ik denk niet dat ze allemaal vrij voor de vrouwen nemen en daarmee een gebaar willen maken dat ze hun vrouw, moeder of oma zo waarderen, maar vooral om een extra dagje vrij te hebben.
Hoewel emancipatie hier niet bestaat, wel veel vrouwen werken en veel werk doen dat mannen niet willen doen, wordt deze dag door heel veel mannen (en vrouwen) gevierd. Maar dat is niet helemaal de manier van vieren zoals deze dag bedoelt is. Het is toch bedoelt als uiting van waardering van en om aandacht te vragen voor de situatie van de vrouw. En niet om een dagje extra vrij te nemen.
Van de echte emancipatie, dezelfde kansen en mogelijkheden voor vrouwen als voor mannen, daar zijn ze hier in Rusland nog heel ver van verwijderd. Ik heb er, eerlijk gezegd, te weinig inzicht in of ze dat hier uberhaupt wel willen. Misschien vindt iedereen het best zo en zijn ze blij met een extra feestdag. Het leven is hier overigens al moeilijk genoeg voor heel veel mensen. Maar de vrouwen waar het werkelijk om gaat, die blijven hier ondergesneeuwd (figuurlijk dan) door de sneeuwstorm die ´economische groei’ heet. Want voor gelijke rechten en kansen geldt ook hier weer, Rusland is het land van de onbegrensde tegenstrijdigheden. Veel Russische vrouwen staan hun mannetje (en vrouwtje) in deze maatschappij, maar nog veel meer zullen nooit van het woord ‘emancipatie’ gehoord hebben.
Wat een fantastische dag is het vandaag, donderdag 8 maart. De zon schijnt, de sneeuw smelt en mijn auto start. Ja, helaas heb ik af en toe problemen gehad met mijn auto. Aan de auto mankeert eigelijks niets. Het is en mooie nieuwe Ford Focus, maar door het alarmsysteem, dat continu in verbinding staat met een satelliet, dus continu stroom vraagt van de accu, start ie niet altijd. Vooral als het koud is (vanaf -20°) en als ik hem een aantal dagen niet gebruikt heb. En dat was de laatste tijd wel een aantal keren het geval. Vooral vervelend als je net naar de training moet of boodschappen moet doen. Elke keer als ik terug kom van een verblijf buiten Moskou, dan probeer ik hem meteen te starten. Meestal ga ik dan meteen boodschappen doen om de accu weer een beetje op te laden. Maar soms kom ik laat thuis en dan check ik alleen even of ie het doet. Maar dat is geen garantie voor de volgende dag, helaas.
Eergisteren ook bijv, starte hij gewoon toen ik terug kwam uit Nederland, maar de volgende dag toen ik naar de training wilde gaan dus niet. Dus toen snel de metro in, we moesten in een andere hal (die van Dynamo Moskou) trainen, dus dat was even een reisje van 1 ½ uur. Metro in, metro uit en het laatste stukje met een gammele taxi. Gelukkig waren we met zijn vieren, Matej, de tweeling, Sergei en Dima en ik. Dus was wel weer gezellig, maar het koste ook een hoop tijd.
Het is hier dus niet alleen maar zonneschijn, helaas, maar vandaag dus wel. Heerlijk, niet meer de jas dicht, geen sjaal om en mijn auto start natuurlijk. Zelfs mijn muts hoefde ik niet op mijn kale kop te zetten. Dat was de afgelopen maanden wel anders, die ging trouw overal mee naar toe en ook zeker op mijn hoofd als ik naar buiten ging.
Binnen is het hier trouwens overal erg warm, heel anders dan in Nederland. Daar liep ik afgelopen maandag in een winkelcentrum en moest ik bijna mijn jas dicht doen, zo koud.
Buiten was het nog kouder dan hier, door de wind en de regen. Dus wat dat betreft vond ik het helemaal niet erg om weer terug te zijn in Moskou. Voor de rest ook niet hoor, maar het was de eerste dagen wel weer even afkicken van het samen zijn met mijn gezin.
Nu zit ik al weer in een strak ritme van trainen, eten, rusten en…………internetten. Veel internetten. En dan bedoel ik veel chatten, emails schrijven en mijn weblog bijhouden.
Ik heb over gesprekspartners niets te klagen. De jongens van Nesselande zijn mij niet vergeten, familie Skype of MSN ik elke dag en emails krijg ik van heel veel mensen. Ook van mensen die ik niet ken, maar die via mijn site mij even een berichtje willen sturen.
Laatst had ik zelfs hits vanuit Koeweit, Singapore en Mexico. Verre oorden allemaal, verder nog dan Siberie, maar door internet toch zo dichtbij. Net als Moskou, het is allemaal niet zo ver weg als je denkt.
Gisteren ben ik weer aangekomen in Moskou, mijn tweede ‘thuis`. Ik heb twee heerlijke dagen in Nederland doorgebracht met mijn gezin. Voordat ik vertrok heb ik mijn kinderen nog even naar de creche en school gebracht. Het was kort maar krachtig, maar we hebben er allemaal erg van genoten en over een aantal weken komen zij weer deze kant op. 
Dan zijn inmiddels de play-offs begonnen dus voor mij zit het er dan niet meer in om naar Nederland te gaan. De allerlaatste play-off wedstrijd (indien nodig) is op 13 mei, ook voor de ploegen 9 t/m 12.
Daarna ga ik meteen weer naar Nederland om met het Nederlands team te beginnen. Als ik daar aan denk heb ik er al ontzettend veel zin in, maar eerst de komende tijd hier knallen, eh passen en verdedigen, bedoel ik.
We hebben nog twee competitiewedstrijden te gaan en tussen door de CEV Final Four op 17 en 18 maart. Vandaag en morgen trainen we nog in Moskou en vrijdag vetrekken we weer naar Novy Urengoi voor 10 dagen. Daarna 1 dag in Moskou en meteen weer door naar Kaliningrad voor de laatste wedstrijd. Op 25 maart beginnnen dan de ¼ finale van de play-offs. Druk, druk, druk.
Zo, die prachtige overwinning is binnen. We hebben met 3-2 gewonnen. Het was een wedstrijd met kansen voor beide teams. Kazan echter was continu aan het zoeken naar de juiste teamsamenstelling. De coach wisselde veelvuldig met als resultaat dat ze de vierde set uiteindelijk nog wonnen, maar de vijfde set gingen wij er als een speer vandoor. Wij zijn toen geen moment meer in gevaar gekomen en kunnen nu heerlijk nagenieten tijdens onze twee vrije dagen.
We staan nu op een mooie gedeelde tweede plaats met nog 2 wedstrijden te gaan. Maar nu ga ik lekker naar Nederland. Quality-time met mijn gezin. Yes.
