Mijn eerste indrukken van Rusland, Moskou en het Russische volleybal
Het is al weer een maand geleden dat mijn gezin mij op Schiphol uitzwaaide. Beryl en ik hebben er voor gekozen dat ik eerst alleen ga om te kijken hoe het hier is en hoe het mij hier bevalt, daarom heb ik ook een 1-jarig contract getekent.
Voordat ik aan mijn Russische avontuur begon heb ik eerst met Oranje 3 oefenwedstrijden tegen Rusland gespeeld die bezig waren met de voorbereiding op het WK in Japan. Het was goed voor ons om tegen zo'n goede tegenstander te oefenen en het was leuk om hier met het Nederlands team te spelen, wetende dat ik hier zou blijven om in de Russische competitie bij Fakel Novy Urengoi te gaan spelen.
Toen het Nederlands team weer terug ging naar Nederland, werd ik opgehaald door de teammanager van Fakel Novy Urengoi. We reden met een taxi naar het Olympische complex van de Olympische Spelen uit 1980. Hier bevind zich een sportershotel in het Olympisch Stadion. Dit was mijn thuisbasis voor de afgelopen maand. Het was heel speciaal om hier, met de Olympische Spelen in Peking als doel, te verblijven. We trainen ook in de Olympische sporthal, waar Rusland in 1980 voor het laatst Olympisch Kampioen werd.
Ik ben ontzettend goed ontvangen door de mensen van de club, de spelers en de staf. De trainer, vier Russische spelers spreken Italiaans, de rest redelijk Engels, dus de communicatie verliep prima. Inmiddels ben ik begonnen met Russisch leren, dit gaat langzaam maar zeker vooruit, het verstaan en lezen is nog het moeilijkst, maar ik kan al een aantal dingen zeggen. De "volleybalwoorden" heb ik al bijna allemaal onder de knie en binnenkort neem ik Russische lessen.
Mijn Russische medespelers en de mensen om het team heen helpen mij waar ze kunnen en iedereen maakt regelmatig een praatje met mij en inmiddels ben ik ook zover dat ik grapjes met ze kan maken. Zelf kletsen de Russische spelers veel, de meeste kleden zich modern, hebben allemaal een laptop en de nieuwste telefoons, maken veel grappen en slurpen ze wanneer ze soep eten. Het is jammer dat ik nog niet alles versta, want dan zou ik het hier nog meer naar mijn zin hebben.
Moskou is een prachtige stad, met heel veel mooie gebouwen, natuurlijk veel toeristische trekpleisters zoals het Rode Plein, het Kremlin en de metro. De metro is prachtig en wordt heel erg veel gebruikt. Verder rijden er hier ontzettend veel auto's. Het is hier bijna continu spitsuur, iedereen heeft haast, de mensen lopen zelfs heel snel. De temperatuur is rond de 10 graden boven nul en helaas ligt er nog geen sneeuw.
Ik heb al een aantal mede-buitenlanders leren kennen waar ik 1x in de maand mee ga brunchen en verder een aantal regelmatig zie. Die groep mensen (een Italiaans/Spaans, een Colombiaans/Engels en een Belgisch/Russische gezin) wonen hier met hun gezin ivm hun werk voor een buitenlands bedrijf. Ook heb ik al en keer een kopje koffie met Joop Alberda gedronken die ook nu veel in Moskou is voor het Russische voetbal elfal. Ik ga ook regelmatig met een aantal medespelers uit eten en binnenkort ga ik een keer met ze naar de bioscoop.
Het niveau van mijn team en de andere teams waar ik al tegen gespeeld heb, is erg hoog. In mijn team zijn veel spelers met heel veel ervaring aangevuld met een aantal jongere spelers. De selectie bestaat uit 14 spelers waarvan ik en de Italiaan Matei Cernic de twee buitenlanders zijn. We hebben zelfs nog een extra libero in het team. Verder speler er vier Russische ex-internationals in het team, die ook allemaal in Italie gespeeld hebben en tegen een aantal heb ik nog gespeeld toen ik bij Piaggio Roma speelde.
Al met al dus een heel goed begin, alles is proffesioneel geregeld en ik voel me al prima thuis in deze grote stad.
