BEDANKT ORANJE

Gisteren kwamen verschillende Russische teamgenoten naar mij toe om te zeggen dat het Russische voetbalelftal wel even gehakt van Nederland zou maken. Nou ben ik niet zo een voetbalfan, maar dit was natuurlijk wel even speciaal. Het was dan ook een beetje “ïk tegen hun” en dan maakt het mij niet uit, maar dan stroop ik de mouwtjes wel even op om hun van repliek te dienen, zonder al te hoog van de toren te blazen overigens, want zo veel kijk heb ik niet op het Nederlandse voetbal. Nadat ik een speler uitgedaagd had om een stand te noemen en geld in te zetten, wilde hij wel met mij wedden. We gingen, na onderling overleg, akkoord met een winst-verlies weddenschap. De inzet was 500,- Roebels (ongeveer 15,- Euro). Overigens hebben we niet met z'n allen op 1 kamer gekeken, maar ieder voor zich of met zijn kamergenoot. Misschien stel ik ze dat de volgende keer wel voor.

Terwijl ik gisteravond lekker aan het internetten en chatten was, keek ik met een schuin oog naar het voetbal. Toen het 1-0 werd kon ik een kleine glimlach niet onderdrukken. Toen het vrij snel daarna 2-0 werd, werd het meer een grijns en bij 4-1 kon ik lekker gaan slapen. Hoewel ik onrustig geslapen had, meestal na een wedstrijd, stond ik de volgende met een glimlach op om naar de ontbijtzaal te gaan. Daar was ik de eerste speler, en 1 voor 1 kwamen de andere spelers binnendruppelen. Allemaal maakten ze een opmerking naar mij, varierend van een zuinige “goede morgen” tot een verwensing die ik inmiddels wel kan verstaan, maar hier niet zal opschrijven.
Toen uiteindelijk de speler binnen kwam waarmee ik gewed had kon ik een triomfantelijk “dobraje oetra” (goede morgen) niet onderdrukken. Hij, daar en tegen, liep zonder een woord op mij af, gaf mij de 500 Roebels, ging daarna zijn ontbijt halen, zei geen woord, at zijn ontbijt op en ging weer weg. Ik heb uiteraard alle tijd genomen om te ontbijten om iedereen zijn reactie af te wachten. De ene schudde met zijn hoofd, als ik naar hem keek en de ander gaf mij nog even een stomp op mijn schouder bij het voorbij gaan.

Uiteindelijk bleek dat veel spelers niet zo een hoge pet op hebben van hun eigen voetballers. Volgens hun zijn Russen goed met hun handen maar niet met hun voeten, hebben ze geen enkele goede voetballer en gaat het Guus Hiddink niet lukken om daar verandering in te brengen. Ook in het Russische voetbal heb ik te weinig inzicht om daar iets zinnigs over te zeggen, maar ik hoop dat Hiddink, en met hem Joop Alberda, er wel in slaagt, want dat zou weer een overwinnig voor Nederland betekenen. Misschien zou ik daar ook eens wat geld op in moeten zetten. Kan een aardig potje worden. Zo is voetbal kijken wel leuk.