1 APRIL GRAP?

Dynamo Moskou en Macerata niet in de finale Champions League. Is dit een grap? Het zou een hele goeie geweest zijn als het vandaag gebeurt zou zijn, maar niemand zou het gelooft hebben. Toch? Maar nee dus, het is geen 1 april grap want het is gisteren gebeurt. En het is dus echt waar. Ik heb het met eige ogen gezien.
Vooral de halve finale Dynamo – Tours heb ik vol ongeloof bekeken. In de ontzettend grote en nieuwe ijshockeyhal in Moskou heb ik samen met mijn teamgenoten en nog 12.000 volleybalfans, Dynamo zien worstelen, van begin tot eind. Vooral de vierde set was na de tweede technische time-out bij ongeveer 16-12 voor Tours, triest om te zien hoe Dynamo geen enkele probleem vormde voor de erg goed spelende Fransen. Geen grote namen, op spelverdeler De Kergret en passer/aanvaller Boskan na, maar een goed team en vooral een erg goed spelende spelverdeler. Ik denk dat hij het verschil maakte. De Fransen moeten gedacht hebben; no mercy, no respect en gewoon spelen. Want dat hebben ze gedaan, gewoon gespeeld, zoals ze kunnen met een goed blok en verdediging, en ze leken totaal geen respect te hebben voor de goede spelers aan de andere kant. Overigens toonden zij dat op een hele goede en professionele manier. Ze waren niet onder de indruk van de betere kwaliteiten aan de andere kant van het net, zoals de goede service, blok en aanval van Dynamo. En uiteindelijk hebben ze geen medelijden gehad met hun tegenstander en het gewoon in de vierde set afgemaakt, 12.000 fans, 12 spelers en de hele staf van Dynamo teleurgesteld achterlatend.

De andere halve finale van Macerata tegen Friedrichshafen was overigens niet minder ongeloofwaardig om te zien, maar dat was pas bij de eindstand. Ook Friedrichshafen was zeer verbaasd gewonnen te hebben. Hoewel ze gespeeld hebben om te winnen, was het vooral Macerata dat teleurstelde, maar dat doen ze ook al in de Italiaanse A1, waar ze waarshijnlijk niet eens de play-offs halen.

Vandaag ga ik weer lekker op de tribune zitten, kijken hoe het moet en vooral hoe het niet moet. Want van wedstrijden zoals gisteren, waar twee favorieten gewoon geen stempel op de wedstrijd kunnen drukken, kan je heel veel leren. Niet van hoe er gevolleybald werd, maar vooral hoe om te gaan met de mentale druk. Want daar gaat het uiteindelijk om.